Marcowe przesilenie jest symbolem nowego początku, do którego trzeba się odpowiednio przygotować. W naszej szkole do pożegnania zimy i powitania wiosny przygotowania zaczęły się kilka dni wcześniej. Zmieniła się dekoracja sal lekcyjnych i korytarzy z zimowej na wiosenną. W salach zazieleniły się kąciki przyrody. Dzieci podlewały wiosenne kwiaty – żonkile, hiacynty. Nie zabrakło również prac plastycznych, dotyczących pierwszych zwiastunów wiosny. Ponadto każdy uczeń w tym dniu miał zielony lub kolorowy strój i przygotowany wcześniej element symbolizujący wiosnę- kolorowy kwiat z bibuły.
Odbył się również iście wiosenny koncert. Tym razem instrumentem wiodącym były skrzypce, na których grała Pani Martyna Witych. Uczniowie mieli okazję posłuchać utworów takich jak: „ Czardasz” ‘ Gdybym był bogaty”, „ Przez Twe oczy zielone”, a także muzyki z baśni „Kraina Lodu” znanego wszystkim pt. „Mam tę moc” i filmu „Piraci z Karaibów”. Uczniowie poznali również budowę skrzypiec a także sposoby artykulacji – wydobywania dźwięków z tego szlachetnego instrumentu- czyli staccato, legato, Détaché– polegającej na wykonaniu każdego dźwięku oddzielnym ruchem smyczka bez odrywania go od strun. Przypomnieli również sobie dwie podstawowe techniki grania na instrumentach smyczkowych, czyli arko i pizzicato.
Podczas koncertu uczniowie mieli okazję przywoływać Wiosnę piosenką „Hej sokoły” w wykonaniu Melodyjek i głośnymi okrzykami.
Następnie został zorganizowany wiosenny przemarsz po najbliższej okolicy.
W ten sposób dzieci wyraziły swoją radość z przyjścia nowej pory roku.
Podobnie jak wiersz Kazimierza Wierzyńskiego pt. ”Zielono mam w głowie” tak i uczniowie chcieli w ten sposób podkreślić swoją radość i liczbę pomysłów kłębiących się w głowie.
ZIELONO MAM W GŁOWIE
Zielono mam w głowie i fiołki w niej kwitną,
Na klombach mych myśli sadzone za młodu,
Pod słońcem, co dało mi duszę błękitną
I które mi świeci bez trosk i zachodu.
Obnoszę po ludziach mój śmiech i bukiety
Rozdaję wokoło i jestem radosną
Wichurą zachwytu i szczęścia poety,
Co zamiast człowiekiem, powinien być wiosną.
Agnieszka Lipska
